بازم منفی

بازم منفی شدم،تمام قصر رویاهای زیبای من بایک جواب منفی پذیرش آزمایشگاه فروریخت،دوس دارم زمین دهن باز کنه ه ومنو ببلعه از کم آوردن جلو شوهرم خسته ام،از لحظه ی که دله آدم هوری میریزه خسته ام،به اندازه ی تمام زنانی که با هزار امید به آزمایشگاه میرن و بعد ناامید وبا جواب منفی برمیگردن خسته ام،خدایا این چه امتحانیه که من باید پس بدم دلهره ی آیا بالاخره بچه دار میشم یا نه تا کی باید روحمو آزار بده?سهم من از دنیای تو همینه???